Als belegger geloof ik in de disciplinerende werking van dividend. De verplichting om jaarlijks een flink deel van de winst in de vorm van dividenden aan de aandeelhouders te moeten betalen, zorgt voor meer discipline bij het management. Er is simpelweg minder geld over voor onrendabele investeringen, of om te dure overnames te doen. Het is ook belangrijk dat het dividend groeit. Een teken van groeiende bedrijfswinsten en een succesvol bedrijfsmodel.

Dividenden moeten duurzaam zijn, dat wil zeggen, ook in de toekomst betaalbaar zijn. Daarvoor is het belangrijk dat de balans een op orde is. Bijvoorbeeld een lage schuld, zodat het risico op een dividendverlaging in de toekomst gering is. Maar duurzaam betekent ook dat het management oog moet hebben voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Bestuurders moeten in de gaten houden wat de invloed van hun bedrijf is op de omgeving. Tevens moet het management op één lijn zitten met de aandeelhouders. In mijn ogen moet de beloningsstructuur afhankelijk zijn van het rendement voor aandeelhouders. En bij voorkeur heeft het management zelf ook een aanzienlijk aandelenbelang in het bedrijf.

Uit een universum van zo’n 200 Europese aandelen die voldoen aan de voorwaarden van een goed dividendtrackrecord en een solide balans, selecteer ik 20 tot 25 aandelen voor mijn portefeuille. Deze aandelen koop ik als ze ondergewaardeerd zijn ten opzichte van de prijs die in de markt betaald wordt bij overnames van andere bedrijven in dezelfde sector.

Het grootste deel van mijn portefeuille investeer ik in ondernemingen die goede lange termijn vooruitzichten hebben. Maar als dit op de korte termijn al leidt tot een mooie winst, dan is dat zeker mooi meegenomen!